เมื่อฉันบิน

แล้ววันออกเดินทางก็มาถึง  ณ จุดที่ผมมายืนอยู่กลางสุวรรณภูมิ

ในมือซ้ายมีตั๋วที่จองไว้กับสายการบิน scoot airline กับมือขวาที่ลากกระเป๋ามหึมา พร้อมกับหลังที่แบกเป้ใบเขื่องหนักอึ้ง

มองดูยักษ์ที่ยิ้มน่ารักต้อนรับนักท่องเที่ยว พร้อมเหล่นักท่องเที่ยวคนอื่นๆ ในระหว่างรอช่อง check-in เปิด

ความกังวลใจเริ่มก่อตัว ว่าไอ้ของที่ขนมาจะเกินน้ำหนักที่จองไว้ 30 kg. หรือเปล่า -_-”

ตัดสินใจเดินหาช่องที่พอจะขอชั่งน้ำหนักได้ สรุปเกินมา 12 kg.!!! เอิ่ม แล้วตรูจะทิ้งอะไรดี?!

สรุปวันนั้นมีของหลายอย่างที่ต้องตัดใจทิ้ง ส่วนใหญ่เป็นเสื้อผ้า ของใช้ส่วนตัว กับอาหาร (กลืนน้ำลายอึกใหญ่...)

นี่เป็นบทเรียนแรกของการเดินทาง อย่าขนมาเยอะ ถ้าไม่ชั่ง นน. มาก่อน 55+

แล้วก็ถึงเวลาเช็คอิน, โหลดกระเป๋า, เดินเข้า ตม. เพื่อ scan ก่อนขึ้นเครื่อง ก็ผ่านเข้ามาได้ไม่ยากนัก มีเพียงขวดน้ำที่ต้องโยนทิ้งไป

หลายความรู้สึกประดังมา ระหว่างรอขึ้นเครื่องอยู่ที่ boarding gate มันปนๆกัน ตื่นเต้นที่จะไปที่ใหม่บนความไม่รู้ บวกกับความกังวลและคิดถึงชีวิตที่ผ่านมาตลอดในไทย นี่สินะความรู้สึกของคนที่ต้องจากบ้านจากเมือง

เสียงเรียกขึ้นเครื่อง กับประตูที่เปิด แล้วก็ถึงเวลาบินจริงๆ กับจุดหมายปลายทาง Sydney

 “I’ll see you tomorrow! Let’s go!!!”

บนเครื่องบินจะได้รับใบผ่านเข้า ตม. ที่ออส จะกรอกบนเครื่องหรือลงแล้วก็ได้ มีสองหน้า ดูให้ดี ถ้าไม่รู้ แอบดูคนข้างๆเป็นแนวได้ แต่อย่าลอก เดี๋ยวงานเข้า 55+

แสงแรกของวันใหม่บนเครื่องบิน

อาหารที่ได้รับบนเครื่อง ประทังความหิวได้เยอะ

ขนมที่ขนมาเอง ดูถุงพองจากความดันซะน่ากลัวแตก ว่าแล้วก็กินซะเลย

sydney จ๋า ฉันมาแล้ววว

ถึงแล้วครัช Sydney airport

ตอนหน้ามาติดตาม ชีวิตในต่างแดน @ sydney กันครับ